Το έλατο είναι ακόμη ένα πολύ σημαντικό, μελισσοτροφικό δέντρο της ελληνικής χλωρίδας. Περιλαμβάνει μεγάλα δέντρα, κωνικόμορφα και αειθαλή. Τα άνθη του είναι σε ίουλους, και οι κώνοι του είναι μονοετούς ωρίμανσης. Από τα περίπου 50 είδη Abies, στη χώρα μας θα συναντήσουμε μόνο 3: Abies alba, Abies cephalonica και την Abies borissi-regis. Υπάρχουν δάση που ενδέχεται να μην μπορούν να δώσουν την απαραίτητη ποσότητα μελιού που επιθυμούμε. Αυτό εξαρτάται από τις κλιματολογικές συνθήκες και από την σύσταση και κατάσταση του εδάφους. Επίσης οι ακραίες αλλαγές θερμοκρασίας μπορούν να καταστρέψουν την αναπαραγωγή αλλά και την παραγωγή των εντόμων.
Το μελίτωμα του έλατου είναι μία ζαχαρώδης έκκριση των βελονοειδών φύλλων του δέντρου και παρουσιάζεται τους μήνες, όταν ανέβει σημαντικά η θερμοκρασία. Εάν βρέξει την εποχή εκείνη, η έκκριση σταματά απότομα και οριστικά. Το μελίτωμα του έλατου απαιτεί ξηρασία και υψηλή θερμοκρασία.
Το μέλι του έλατου έχει χρώμα υπέρυθρο, γεύση ευχάριστη και καλή πυκνότητα. Σε πολλά μέρη της Ελλάδας η σοδειά γίνεται από μελίτωμα έλατο, αναμεμειγμένο με μέλι από άλλες ανθοφορίες.
Προσοχή: Τα μελίσσια που πηγαίνουν στο έλατο ίσως και να παρουσιάσουν μελανίαση. Είναι μια "ασθένεια" που παρουσιάζεται έπειτα από την υπερκόπωση των συλλεκτριών μελισσών. Η μέλισσα δεν είναι σχεδιασμένη να συλλέγει μελιτώματα που είναι τόσο παχύρευστα. Η προβοσκίδα της είναι φτιαγμένη για να συλλέγει νέκταρ που είναι λεπτόρευστο, σαν νεράκι. Έτσι οι μέλισσες που κουράζονται συλλέγοντας υπέρβαρες ποσότητες μελιτώματος σκουραίνουν (γερνάνε) πιο γρήγορα. Το φαινόμενο αντιμετωπίζεται αν τα μελίσσια μεταφερθούν σε καινούργια ανθοφορία και ανανεωθεί γρήγορα ο πληθυσμός.
Πηγή Κειμένου
orinimelissa.blogspot.gr
Δασική Βοτανική 2 (Δέντρα & Θάμνοι των δασών της Ελλάδος), Νικολάου Ηρ. Αθανασιάδη
Μέθοδοι Εντατικής Εκμετάλλευσης "Μελισσοκομία", του κ. Νικ.Ι.Νικολαίδη
